ارزیابی پایایی و روایی پیش بینی پیامد ترخیص از بیمارستان معیار کمای گلاسکو در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه

هدف: معیار کمای گلاسکو، رایج ترین ابزار جهت بررسی و تعیین سطح هوشیاری بیماران کمایی است. این معیار علی رغم محدودیت هایش هنوز هم به عنوان یک معیار استاندارد برای ارزیابی بیماران کمایی استفاده می شود. هدف این مطالعه بررسی پایایی بین ارزیاب های مختلف و روایی پیش بینی پیامد ترخیص از بیمارستان در بیماران کمایی بخش مراقبت ویژه می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، مجموعاً 84 نفر از بیماران بخش مراقبت ویژه بیمارستان شهید بهشتی قم در سال 1393 به عنوان نمونه تحت مطالعه قرارگرفتند. توافق بین ارزیاب های مختلف برای نمره کل معیار و هر یک از شاخص های آن با استفاده از آمار کاپای وزنی سنجیده شد. روایی پیش بینی پیامد مرگ و ناتوانی هنگام ترخیص از بیمارستان نیز با استفاده از منحنی راک بررسی شد. یافته ها: در این مطالعه در مجموع 168 ارزیابی، برای تعداد 84 بیمار با معیار کمای گلاسکو انجام شد. ثبات درونی معیار بالا بوده و آلفای کرونباخ برابر 82/0 به دست آمد. پایایی بین ارزیاب ها در ثبت نمره کل معیار گلاسکو بین تمامی ارزیاب ها بسیار عالی بود (83/0). قدرت معیار گلاسکو برای پیش بینی مرگ و پیامد ناتوانی هنگام ترخیص از بیمارستان خوب بود. نقطه برش نیز برای هر دو پیامد نمره 6 به دست آمد. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد معیار گلاسکوی کما پایایی و روایی قابل قبولی دارد. از مزیت دیگر این معیار ساده بودن آن است. بنابراین چنین به نظر می رسد که معیار گلاسکو به عنوان ابزاری مناسب در اندازه گیری تغییرات سطح هوشیار بیماران کمایی می باشد